شعر یلدایی

دوباره شب یلدا رسید و شور و غوغایی
ولی نه شور و غوغایِ پُر از آجیل و حلوایی

تورم گشته چون دیوی، گرفته حلقِ ملت را
نهاده بر سرِ هر سفره، غمِ بی‌پولی و رسوایی

به جایِ هندوانه، عکسِ آن بینیم در اینستا
به جایِ آجیلِ اعلا، نخودچی و چه چیزهایی!

ز حافظ تفألی زدیم، آمد این بیتش:
«مِی خور که صد گناه از این به» ولی نیست حتی ریالی

همه گویند یلدا شبِ طولانیِ سال است
ولی از وضعِ این دولت، شده هر شب چو یلدایی

سیاست کرده کاری، کز گرانی و تورم
شده یلدا برای ما، شبی پر از گرفتاری

نه از تدبیر، نه از امید، نه از وعده‌های شیرین
نصیب ما شده هر دم، فقط درد و غم و تنهایی

خلاصه این شب یلدا، شده چون طنزِ تلخی
بخندم یا بگریم من، از این اوضاعِ دنیایی؟

تاروت Taroot.ir