کیش رقص ارواح نمونه ی کاملا متفاوتی از جنبش های هزاره ای است که در اواخر سده ی نوزدهم در میان سرخ پوستان دشتهای آمریکای شمالی پا گرفت.

غیب گویان قبائل  سرخ پوست ها گفته بودند که فاجعه عمومی عظیمی رخ خواهد داد که طی آن تمامی مهاجمان سفید پوست با طوفان و زلزله و سیل و گردو غبار قلع و قمع خواهند شد. این رویداد عظیم از فرا رسیدن دوره ی هزاره خبر می دهد.

سرخ پوستان زنده خواهند ماند و دوباره دشتهای پوشیده از گله های بوفالو و سایر حیوانات شکاری را خواهند دید. پس از این فاجعه, همه تقسیمات قومی از بین خواهد رفت و هر سفید پوستی که به این سرزمین پا بگذارد با سرخ پوستان با صلح و صفا زندگی خواهد کرد.

مراسم رقص ارواح در این ناحیه از اجتماعی به اجتماع دیگر گسترش یافت همانطور که اخیرا نیز در گینه نو کیش های دینی از روستایی به روستای دیگر گسترش یافته اند. مراسم رقص ارواح که شامل خواندن آواز و اوراد و رسیدن به حالات جذبه مانند بود , تا اندازه ای بر پایه ی اندیشه های ناشی از تماس با مسیحیت و تا اندازه ای بر مبنای رقص خورشید سنتی سرخ پوستان شکل گرفته بود. که پیش از ورود سفید پوستان رواج داشت.

رقص ارواح پس از قتل عام موسوم به زانوی زخمی که در آن ۳۷۰ مردو زن و کودک سرخ پوست به دست سربازان سفید پوست کشته شدند از میان رفت.

کتاب جامعه شناسی .آنتونی گیدنز.فصل۱۷

اما اصل روایت تلخ عملیات زانوی زخمی و قتل عام سرخ پوستان توسط ارتش آمریکا

اقوام سرخپوست آمریکای شمالی از بازماندگان گروه‌هایی هستند که در حدود بیست هزار سال پیش از میلاد از نواحی سرد شمال سیبری گذشته و به قاره جدید وارد شده بودند. پس از ورود اروپاییان به قاره امریکا برخورد میان اروپاییان تازه وارد و ساکنان قدیمی در کشور آمریکا بحران ها و تضادهایی بوجود آورد که تا مدت‌ها به‌صورت جنگ و کینه ادامه پیدا کرد.

سرخپوستان آمریکا سرگذشت بسیار غم‌انگیزی داشته‌اند. آنها دو ضربه ویرانگر و نابودکننده را به خود دیدند، یکی قتل‌عام قبایل آنها بود که به دست فرانسوی‌ها و انگلیسی‌ها و تا حدودی اسپانیایی‌ها انجام شد و دیگری آواره کردن و تبعید نمودن قبایل سرخپوست بود که بعدها و بخصوص در نیمه دوم قرن نوزدهم به دست دولت مرکزی آمریکا انجام گرفت.

اروپاییان سرخپوستان را می‌کشتند تا اموال و املاکشان را غارت و تصاحب کنند و آمریکایی‌ها آنها را کوچ می‌دانند تا در سرزمین‌هایشان راه‌آهن سراسری بنا کنند و یا به جای چراگاه‌های آنها کشتزارهایی عظیم و باغ‌هایی انبوه را برای خود بسازند.

در سال ۱۸۹۰ در منطقه ووندد نی (wounded knee) کشتار مستقیم سرخ‌پوستان در راستای پاکسازی بومیان آمریکا برای تصاحب سرزمین آنها صورت گرفت که در جریان این قتل عام بیش از ۲۰۰ سرخ‌پوست قبیله ۳۵۰ نفری لاکوتا در کم‌تر از یک ساعت کشته شدند. این در حالی است که تعداد زیادی از کشته‌شدگان را زنان و کودکان تشکیل می‌دادند.